BRAQUE SAINT-GERMAIN

Wzorzec FCI nr 115
BRAQUE SAINT-GERMAIN
(Braque Saint-Germain)
Kraj pochodzenia: Francja
Data publikacji obowiązującego wzorca: 25.03.2003
Użytkowanie: rasa myśliwska używana głównie do wystawiania zwierzyny, lecz mogąca także aportować.
Klasyfikacja FCI: Grupa 7 - Wyżły.
Sekcja 1 - Wyżły kontynentalne.
Typ kontynentalny.
Próby pracy wymagane.
RYS HISTORYCZNY:
Wyżeł Saint-German to potomek psów otrzymanych przez skrzyżowanie wyżła angielskiego z wyżłem kontynentalnym. Rasa powstała ok. 1830 roku w królewskiej hodowli w Compiegne, kontynuowanej w Saint German (Laye). Pies ten cieszył się wielkim powodzeniem do początku dwudziestego stulecia i był najliczniej pokazywaną rasą myśliwską na pierwszych pokazach psów, szczególnie na francuskiej wystawie w 1863 roku. Francuski Klub Wyżła Saint German powstał w marcu 1913 roku. 
WYGLĄD OGÓLNY:
Pies średniej budowy o stosunkowo grubym kośćcu, o muskulaturze dostosowanej do pracy wymagającej wytrzymałości. Płaszczyzny głowy i kufy lekko rozbieżne lub z umiarkowanie oznaczoną przerwą. Szata płowa i biała, bez czarnych znaczeń. W pracy porusza się regularnym i gibkim galopem na średnim dystansie.
ZACHOWANIE - TEMPERAMENT:
Wyżeł Sain-Germain to przede wszystkim pies myśliwski, lecz jest towarzyski, zrównoważony i czuły. Łatwy do ułożenia, lecz nie może być szorstko traktowany podczas treningu. Poluje na bażanty, kuropatwy i kaczki w każdym terenie, ma delikatny aport. Przywiązany do człowieka, preferuje mieszkanie z rodziną.
GŁOWA:
Mózgoczaszka:
Czaszka: lekko zaokrąglona, wygięta w tyle, z wydatną wypukłością potyliczną; łuk jarzmowy lekko zaznaczony.
Przełom czołowo-nosowy (stop): niezbyt wyraźny.
Trzewioczaszka:
Nos: szeroki, z dużymi nozdrzami, wierzchołek nosa ciemnoróżowy.
Kufa: górna linia nosa lekko lub bardzo lekko wypukła, kufa takiej samej długości co część mózgowa czaszki.
Fafle: odpowiednie do wielkości kufy, zakrywające żuchwę; pozbawione czarnych znaczeń.
Uzębienie: mocne, szczęki równej długości, zgryz nożycowy, zęby duże i równe.
Oczy: głęboko osadzone i widoczne, stosunkowo duże, koloru złotozielonego, o szczerym i łagodnym wyrazie.
Uszy: osadzone na poziomie oczu, niezbyt długie, zaokrąglone na końcach, lekko odstające od głowy; małżowina uszna posiada podłużne zagięcie.
SZYJA:
Umięśniona, stosunkowo długa, delikatnie wygięta; niewielkie podgardle jest tolerowane.
TUŁÓW:
Grzbiet: poziomy.
Lędźwie: stosunkowo krótkie, szerokie i mocne.
Zad: lekko ścięty.
Klatka piersiowa: długa, głęboka i szeroka; mostek lekko wystający; żebra długie i dobrze wysklepione.
Linia brzucha: podbrzusze lekko podkasane, stopniowo łączące się z klatką piersiową bez widocznej przerwy; słabizny krótkie.
OGON:
Osadzony stosunkowo nisko, gruby od nasady do końca, nie dłuższy niż do stawu skokowego. Podczas pracy noszony poziomo.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie:
Barki: długie, pochyłe, muskularne, odpowiednie do galopu.
Ramiona: lekko ukośnie ustawione.
Przedramiona: silne, umięśnione, pionowe.
Nadgarstki: krótkie, widziane z profilu lekko pochyłe.
Stopy: długie, palce mocne, zwarte, z twardymi opuszkami; pazury bardzo jasne, nawet białe.
Kończyny tylne: widziane od tyłu ustawione równolegle.
Uda: długie i umięśnione.
Podudzia: dobrze umięśnione.
Stawy skokowe: szerokie i umieszczone w osi ciała.
Śródstopia: krótkie, pionowe, suche.
Stopy: identyczne jak w kończynach przednich.
CHODY:
Naturalnym ruchem tego psa jest galop, który powinien być płynny, harmonijny i wytrwały, utrzymujący się przez dłuższy czas na średnim dystansie. Głowa noszona jest lekko powyżej linii grzbietu (nigdy poniżej) przy każdym chodzie.
OKRYWA WŁOSOWA:
Skóra: dość cienka.
Sierść: krótka, niezbyt cienka.
Umaszczenie: przydymiony biały z pomarańczowymi (płowymi) plamami, niewielka ilość nakrapiań jest tolerowana, lecz nie poszukiwana.
WZROST:
Wysokość w kłębie: psy: 56 - 62 cm
suki: 54 - 59 cm
Tolerowanie odchylenie wynosi ± 2cm.
WADY:
Wszystkie odstępstwa od tego, co podano powyżej, powinny być traktowane jako wady, powodujące odpowiednie obniżenie oceny.
- Czaszka: zbyt obszerna.
- Oczy: małe, barwy cytrynowej, o rozkojarzonym spojrzeniu.
- Uszy: uszy ustawione jak u psów gończych.
- Zad: zbyt ścięty.
- Stopy: luźne palce, obecność wilczych pazurów.
Wady dyskwalifikujące:
- Zachowanie-temperament: agresywność lub bojaźliwość. Pies zachowujący się w sposób niepożądany przez wzorzec powinien być zdyskwalifikowany.
- Brak typu: niedostateczna charakterystyka rasy (pies nie przypomina prawidłowych osobników rasy).
- Uzębienie: brak więcej niż jednego zęba, oprócz P1, nieprawidłowe umiejscowienie zęba, przodozgryz, tyłozgryz.
- Oczy: barwy czarnej lub brązowej.
- Umaszczenie: obecność plam (szczególne czarnych) na: nosie, faflach, podniebieniu, pazurach.
- Wzrost: poza limitem podanym we wzorcu.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.